αγαπημένη μου Φ.
χτες βράδυ ονειρεύτηκα ότι έκοψες
όλα τα μαλλιά σου και τα χρησιμοποίησες για να φτιάξεις ένα κρεβάτι μέσα στο οποίο
κάναμε έρωτα, και ο απέναντι τοίχος ήταν καθρέφτης
και όταν τέλειωσα είδα μέσα του
πως δεν ήσουν πια δίπλα μου
εσύ καθόσουν σε μια καρέκλα βάφοντας τα νύχια σου
με πράσινο βερνίκι νυχιών φτιαγμένο από ακρίδες
είπες: τα κόκκινα σπίτια είναι οι σύζυγοι σου
έπειτα ξύπνησα επειδή είχα δαγκώσει τον εαυτό μου
στον ώμο. ήταν εξήμισι.
κατά τ' άλλα όλα καλά, κάνει
κρύο εδώ αλλά είναι αρκετά ζεστά για το
τομάρι μου.
αντίο, ο φίλος σου
sigurjón
(από το βιβλίο των παραισθήσεων)
του Sjón
Ρέυκιαβικ 11.03.80
Θα το βρείτε στα αγγλικά εδώ: Poetry Review, vol. 100:1, Spring 2010, from a special feature on Icelandic poetry by Jason Ranon Uri Rotstein.
