5:55 π.μ.




Το χόμπι μου τον τελευταίο καιρό είναι να κάνω λίστες...


λίστες με τα πράγματα που θα πάρω μαζί μου στις διακοπές
λίστες με τα θέματα που πρέπει να τακτοποιηθούν πριν φύγω για διακοπές
λίστες με τους φίλους που θα αποχαιρετήσω μέχρι να φύγω για διακοπές
λίστες με αυτά που πρέπει να γίνουν αφού γυρίσω με το καλό από τις διακοπές

Με πιάνει πάντα αυτό το περίεργο συναίσθημα στο τσακ πριν φύγω
ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ

Να μείνω εδώ να ηρεμήσω
να διαβάσω τα βιβλία που δεν διάβασα έναν ολόκληρο χειμώνα
να μην ξοδέψω λεφτά
να χαρώ το σπίτι που, το μπαλκόνι μου
την άδεια πόλη

Ποιος θα μου ποτίζει τα λουλούδια;

Αλλά πάλι, είχα διαβάσει κάπου, ότι το μισό ταξίδι το έχεις ήδη κάνει από τη στιγμή που θα κλείσεις την πόρτα πίσω σου. Έτσι είναι. Και φέτος. Καλά να περάσουμε.

...

Α, και κάτι για αυτούς /ες που δεν αποφασίζουν να κλείσουν την πόρτα πίσω τους

...

'Ενας λόγος να μείνω: είναι ο σκύλος μου ο Άυλο.

Ένας λόγος να μείνω: για να σε υπερασπιστώ.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δε θέλω να θυμάμαι το ξύλο που έφαγα.

'Ενας λόγος να μείνω: για να ξαναδώ το ουράνιο τόξο.

'Ενας λόγος να μείνω: για να ξαναμπείς μέσα μου.

Άλλος ένας λόγος να μείνω: γιατί θέλω να ξαναφάω πατάτες τις λήθης.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δεν αντέχω τα πάρτι

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί βαρέθηκα.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δε θα είμαστε για πάντα μαζί.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί φοβάμαι πως θα κάνω καταθλιπτικό τον Άυλο.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί φοβάμαι, τρέμω πως θα φύγεις πριν από μένα.

'Ενας λόγος να μείνω: για να πέσω άλλη μια φορά στη θάλασσα.

'Ενας λόγος να μείνω: για να ξαναενωθούν οι γλώσσες μας και να καταπιώ το σάλιο σου.

'Ενας λόγος να φύγω: για να μη σε βαραίνω.

'Ενας λόγος να μείνω: για να ακούω το ίδιο κομμάτι στο repeat.

'Ενας λόγος να μείνω: για να σκέφτομαι, κάθε φορά που ακούω κάποιον στο ραδιόφωνο και τον ερωτεύομαι, πως θα ήταν αν ήμασταν μαζί.

'Ενας λόγος να μείνω: για να κάνουμε ταξίδια με το αυτοκίνητο και να μη χρειάζεται να ανταλλάξουμε κουβέντα.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί νιώθω εκατόν είκοσι και φοβάμαι τα εκατόν είκοσι ένα.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί και που είμαι εδώ;

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δεν αντέχω τα ρολόγια.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί περιμένω μήνυμά σου.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί κουράστηκα με τη φαντασία μου.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί τον Άυλο τον έχω ακούσει να κλαίει, τον έχω δει να νευριάζει, αλλά δεν τον άκουσα ποτέ να γελάει.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί φοβάμαι πως δεν θα έχω να φάω.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί κάθε φορά που βάζω το κλειδί στην πόρτα φοβάμαι.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί κουράστηκα να έχω ανάγκη την κουβέντα μου.

'Ενας λόγος να μείνω: για να ξυπνάω το πρωί, να φωνάζω "Μαμά!", ενώ είσαι εσύ.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί η ζωή μπορεί να αλλάξει από λεπτό σε λεπτό.

Άλλος ένας λόγος να φύγω: για να μην κλείνει η πόρτα και μένω μόνος.

'Ενας λόγος να φύγω: για να μη θυμάμαι.

'Ενας λόγος ακόμα για να φύγω: για να μη με θυμάσαι.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δεν ξέρω που πάνε τα χρόνια που φύγανε.

'Ενας λόγος να φύγω: για να μη βλέπω τη θλίψη στα μάτια σου.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δεν μπορώ να σε βλέπω να θες κι άλλα.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί οι τοίχοι μες στο σπίτι γίνονται μεγαλύτεροι, γεροντότεροι και πιο παχείς και κίτρινοι απ' τα τσιγάρα.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δεν ξέρω αν θα ξαναπεράσω απ' όπου έχω περάσει και δεν αντέχω να περάσω, ούτε να μην περάσω.

'Ενας λόγος να μείνω: για να σε ξαναδώ να γδύνεσαι.

'Ενας λόγος να φύγω: για να μη με δεις να γδύνομαι.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί βαρέθηκα τη μία έτσι και την άλλη αλλιώς.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δε θέλω να έχω ιδιότητα.

'Ενας λόγος να φύγω: για να μη σε τρελαίνω με τα ίδια και τα ίδια.

'Ενας λόγος ακόμα για να μείνω: για να είμαι εκεί όταν αρρωστήσεις.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δεν αντέχω άλλες φασαρίες.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί είναι δύσκολο ν' αλλάξω.

'Ενας λόγος να μείνω: γιατί μ' αρέσει ν' ακούω σ' αγαπώ , και ας είναι και ψέματα.

'Ενας λόγος να μείνω: για να ξανακαπνίσω ένα τσιγάρο.

'Ενας λόγος να μείνω: για να ξαναϊδρώσουμε μαζί.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί ο Άυλο κουράστηκε να ακούει συνέχεια για σένα.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί κουράστηκα να ξαγρυπνώ.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί μεγάλωσα νωρίτερα.

'Ενας λόγος να φύγω: γιατί δεν μπορώ την καχυποψία.

'Ενας λόγος να μείνω: για να ξανασυστηθώ.

'Ενας λόγος να φύγω: για να μη νιώθεις άτυχος που με γνώρισες.

'Ενας λόγος: γιατί κουράστηκα να διαπραγματεύομαι.

'Ενας λόγος: γιατί δεν θέλω να θυσιάσω τίποτα.

'Ενας λόγος να μείνω: γιατί θέλω να αλλάξω για σένα.

'Ενας λόγος να μείνω: μήπως σε χάσω και σε ξαναβρώ.

'Ενας λόγος να μείνω: για να σου πω όσα δεν σου έχω πει.

'Ενας λόγος να μείνω: μήπως έχεις κάτι να μου πεις.

'Ενας λόγος να μείνω: για να βλέπω τα μάτια σου.

'Ενας λόγος να μείνω: γιατί ο Άυλο νομίζω ότι σε έχει αγαπήσει και ας μη σε ξέρει.

'Ενας λόγος να μείνω: γιατί μ' αρέσει να βγαίνω στο δρόμο και να περιμένω να σε συναντήσω τυχαία.

'Ενας λόγος να φύγω: μήπως σε βρω.

'Ενας λόγος να φύγω: για ν' ακούσω αν θα φτάσει η μουσική μέχρι εκεί που θα πάω…


Είκοσι τέσσερις λόγοι να μείνω, σαράντα να φύγω, και ένας ακόμα να φύγω: γιατί δεν ξέρω τον αριθμό σου και θέλω να σε πάρω και να σε ρωτήσω τι να κάνω τελικά.


Παναγιώτης Κοντονής

από τον Τιτανικό

του Κ. Ρήγου

Εθνικό Θέατρο 2009








8:49 π.μ.




Διάβασα την προηγούμενη Κυριακή σε κάποιο περιοδικό εφημερίδας την παρακάτω ιστορία.


...

Εν έτει 1714 ένας σκληροτράχηλος ιάπωνας καπετάνιος ονόματι Τσουνοσόκε Ματσουγιάμα μπήκε σε ένα πλοιάριο και άρχισε να οργώνει τον Ειρηνικό, ψάχνοντας για θησαυρούς.
Έπεσε όμως σε καταιγίδα, το καράβι του βούλιαξε και ο ίδιος μαζί με τους 44 ναύτες του "ξεβράστηκαν" σε μια μαγευτική ατόλη.
Οι ναυαγοί δεν θα ζούσαν για πολύ.
Προτού αφήσει την τελευταία του πνοή κάτω από τον αδυσώπητο ήλιο, ο Ματσουγιάμα πρόλαβε να στείλει ένα τελευταίο μήνυμα.
Σκάλισε την ιστορία του σε λεπτά κομμάτια ξύλου, τα έβαλε σε ένα μπουκάλι και το έριξε στη θάλασσα.

Το μπουκάλι έφτασε 150 χρόνια αργότερα στην παραλία όπου ο Ματσουγιάμα είχε γεννηθεί.
....

Τη φοβάμαι τη θάλασσα. Θέλω να είναι διαυγής "σαν πισίνα", να μην είναι βαθιά και αγριεμένη αλλά "λάδι", να μην έχει κύματα και μοιάζει περιπετειώδης, και επίσης σε καμιά περίπτωση να μην κολυμπάω πάνω από "μαύρα".

Για να ανέβω σε πλοίο χαπακώνομαι και επειδή φοβάμαι και επειδή ζαλίζομαι. Κίτρινες δραμαμήνες και ροζ βαλεριάνες για να περάσει το μαρτύριο και να ξυπνήσω κατευθείαν στο νησί. Έμαθα με το ζόρι να κολυμπάω στα δέκα στο κολυμβητήριο που με πήγαινε ο πατέρας μου έναν ολόκληρο βαρύ θεσσαλονικιώτικο χειμώνα επειδή το είχε καημό που ο ίδιος δεν ήξερε να κολυμπάει. Είναι από τα Γρεβενά, είδε θάλασσα πρώτη φορά φοιτητής στη Θεσσαλονίκη. Εγώ πάλι νόμιζα πως μια χαρά κολυμπούσε επειδή είναι πολύ ψηλός και πατούσε στα βαθιά ενώ εγώ όχι. Λοιπόν, εκείνες οι φρικτές Τρίτες στο κολυμβητήριο βρέξει-χιονίσει, να πρέπει να ξεφορτωθώ το πουπουλένιο μου μπουφάν για να φορέσω το μαγιό μου και η μάνα μου από δίπλα να τραβάει τα μαλλιά μου για να χωρέσουν μέσα στο στενό πλαστικό σκουφάκι πριν πέσω στην χλιαρή πισίνα με δεκάδες ακόμη πιτσιρίκια.


Όμως, κουτσά-στραβά, έμαθα να επιπλέω.


Σε μερικά μέρη θα ήμουν χρήσιμη στις παραλίες χωρίς καν να χρειαστεί να μπω στη θάλασσα. Θα με έβαζαν να περπατάω στην ακροθαλασσιά, πάνω κάτω, με τα κατάλευκα πόδια μου μέσα στο νερό για να τραβάω τα χταπόδια, τα ξιδάτα, τα λιαστά, τα βραστά και αυτά στα κάρβουνα.


Και εκεί που θα περπατούσα θα αναρωτιόμουνα, τι άνθρωπος θα πρέπει να είναι κάποιος για να μην φοβάται να εξερευνήσει την κατάμαυρη άβυσσο, τι παιδική ηλικία θα πρέπει να έχει ζήσει κάποια για να πάει μόνη της στο διάστημα, τι σόι φίλους είχε ο καημένος ο Άμουνδσεν όταν τους είπε ότι εγώ πάω να εξερευνήσω τον Νότιο Πόλο και εκείνοι του είπανε "καλά" και τον αφήσανε να φύγει μέσα στην παγωνιά.


Με τρομάζουν.






























έβαλα το μπουκάλι μέσα στο μήνυμα

και στάθηκα μέχρι τη μέση έξω απ' τα νερά μου


το πέταξα με όλη μου τη δύναμη προς την ακτή


ο θόρυβος που έκανε όταν έπεσε πάνω στην άμμο

δεν ακούστηκε


το μήνυμα μου δεν θα ταξιδέψει παρά μόνο λίγα χιλιοστά

τα επόμενα 1,000,000 χρόνια


προς τα κάτω


με τον καιρό


χαρούμενη

με τα μάτια καρφωμένα προς την επόμενη ανάδυση


αφήνω πίσω μου απλώς μπουρμπουλήθρες





1:44 π.μ.




“a poem for orestis”

Orestis is fat

And

angry

with a big belly!

Everyone laugh at his voice and his face.

Children mock him because he is a little stupid and he does everything you tell him….

But, one day in the class we were taking back our tests and Orestis got the highest mark!

Everyone was looking at him…

Finally we learnt that we had hurt him

and

the stupid people

in this story

were

US


“a poem for annaliz!”

There was a woman

named Annaliz.

She had very tall legs

and everybody used to look at her

strangely!

She couldn’t do usual things like other people could.

She loved a guy named David

but

he didn’t like Annaliz because she had very tall legs.

One day,

she met David and she told him that she had fallen in love with him.

But he told her : “sorry but you are too tall for me”

Annaliz for weeks didn’t talk to anyone.

She was spending her time crying for him.

Until that day,

last year ……

A man rung the bell of her house

and told her that she is the girl with the tallest legs in the world.

She got into the GUINES RECORD BOOK!!!

From that day,

a lot of men wanted to marry her

and she keeps telling them the same thing

:”sorry but you are too short for me”


Τα "κορίτσια" εμπνεύσανε και άλλα κορίτσια να γράψουν ποιήματα για κορίτσια αλλά και για ένα αγόρι, τον Ορέστη.

Το βιβλίο ταξίδεψε στα χέρια μιας καθηγήτριας αγγλικών που το χρησιμοποίησε για να διδάξει μια μαθήτρια της.

Η μικρή έγραψε δυο δικά της ποιήματα και μου τα έστειλε.

Στον Ορέστη και στην Ανναλίζ, λοιπόν

και φυσικά

στην δημιουργό τους.








3:01 π.μ.