ΔΝΕΙΣΤΕΡ (κομιστής κακών ειδήσεων)
Κι ένα άλλο πράγμα που δικαιώνει την προτίμηση μου για τις κακές ειδήσεις έναντι των καλών είναι ο τρόπος που ακούγονται οι κακές ειδήσεις η καταγοήτευση του ακροατηρίου τα μάτια που γουρλώνουν τα στόματα που χάσκουν οι γροθιές που σφίγγουν και ξεσφίγγουν αρπάζονται από την κάθε λέξη με παρακολουθούν με μια ένταση που με χαροποιεί
...
όλα τα στόρια σας τ' ορκίζομαι όπου να' ναι θα κατέβουν όλα τα στόρια είναι ένα από τα πρώτα επακόλουθα των κακών ειδήσεων αυτό τα στόρια που κατεβαίνουν όπως τα βλέφαρα μιας γυναίκας κλείνουν με τον τρόμο ενός ακούσματος κι έτσι δρόμοι ολόκληροι θα ζητήσουν καταφύγιο στο σκοτάδι
...
οι πολύ κακές ειδήσεις είναι τόσο άστατο αγαθό δεν μπορείς να ξέρεις με απόλυτη σιγουριά τι ωκεάνιες μεταμορφώσεις φέρνουν μαζί τους είναι φάρμακο είναι αρρώστια
...
ΚΟΥΡΕΑΣ (αυτός που ακούει)
Ίσως η ευχαρίστηση που αντλείτε από την αναμετάδοση των κακών ειδήσεων έχει το ανάλογό της μόνο στην τρομαχτική αίσθηση πως οι ειδήσεις είναι ευπρόσδεκτες;
(Ο Δνείστερ τον αφήνει να συνεχίσει)
Σαν να είχαμε όλοι μέσα μας έναν πόνο ένα κενό που χάσκει ακόμη και στη μέση του γέλιου ειδικά ναι ειδικά στη μέση του γέλιου χάσκει και μόνο το τρομερό θα μπορούσε να το γεμίσει;
(Παύση. Ο βόμβος μιας πόλης σε κρίση. Ο μακρινός ήχος της συλλογικής απόγνωσης. Ο Δνείστερ σηκώνεται από την πολυθρόνα. Κάτω από τα πόδια του τρίζουν τα σπασμένα γυαλιά από το ξέσπασμα του κουρέα που κατέστρεψε το μαγαζί του.)
ΔΝΕΙΣΤΕΡ
(καταλαβαίνει πως το έργο του εδώ τελείωσε)
Τι παράξενο
Τι παράξενο αίσθημα με κυριεύει πάντοτε την ώρα που αποτραβιέμαι και η σεξουαλική αναλογία δεν είναι τελείως ανάρμοστη στο κάτω κάτω μήπως όλοι μας δεν λαχταράμε ν' αφήσουμε πίσω μας μια γυναίκα τόσο μεταμορφωμένη από τη συνάντησή της μαζί μας που να 'χουμε να καυχιόμαστε πως η ζωή της κόπηκε οριστικά στα δύο η γυναίκα πριν η γυναίκα μετά;
(Σαρκάζει τον κουρέα που αφού κατέστρεψε το μαγαζί του, τώρα, στο χείλος της απόλυτης καταστροφής πιάνει τη σκούπα να το συμμαζέψει. Αυτο-επιτιμητικό γέλιο.)
Αλλά όχι οι κακές ειδήσεις σας τάραξαν σαν ανεμοστρόβιλος κι έπειτα αδυσώπητα ο νόμος μίλησε με το στόμα σας πρώτα το σπίτι θα πέσει και έπειτα το σπίτι θα ξανασηκωθεί το ίδιο και τα μαγαζιά το ίδιο και τα περίπτερα και τα τσαντίρια των ζητιάνων ο νόμος είναι νόμος πόσες Τροίες ξανασηκώθηκαν η μία πάνω στην άλλη δώδεκα;
...
(Παύση. Ο Κουρέας ξαναρχίζει το σκούπισμα...)
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ
(Ο Κουρέας σταματάει...)
Πνίξτε το αυτό το γελοίο ένστικτο της επισκευής πετάξτε το από το χαρακτήρα σας ποδοπατήστε το τι είστε; έντομο είστε; έχετε δει μυρμήγκια; κλωτσήσετε μια μυρμηγκοφωλιά και τι θα συμβεί φρενιάζουν για ένα λεπτό και για ένα λεπτό και μόνο ο παρατηρητής μπορεί να βγάλει το συμπέρασμα πως τα μυρμήγκια έχουν ψυχή ο φόβος τους ο πανικός τους και μερικά εδώ κι εκεί παράλυτα θαρρείς από απελπισία ναι αυτή η έξοχη ιδιότητα αποδίδεται ακόμη και σ' αυτά έτσι φαίνεται αλλά τότε
(Αναστενάζει)
Τι κάνουν τότε τα μυρμήγκια πιάνουν τις σκούπες;
(Παύση)
Η παράλυση δεν ήταν απελπισία ούτε κατ' επέκτασιν το σκούπισμα ηρωισμός είναι απλώς το έντομο που είναι έντομο
(Παύση)
Από το ΥΣΤΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ του Χάουαρντ Μπάρκερ
12:56 π.μ.
...και εξαιρετικη παρασταση! Εξαιρετικη. Σπευσατε!