Enormous room. Οφηλία. Η καρδιά της είναι ένα ρολόι.
Είμαι η Οφηλία. Αυτή που το ποτάμι δεν κράτησε. Η γυναίκα κρεμασμένη από το σκοινί. Η γυναίκα με τις κομμένες αρτηρίες. Η γυναίκα με την υπερβολική δόση ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΧΙΟΝΙ η γυναίκα με το κεφάλι στο γκάζι της κουζίνας. Χθες έπαψα να σκοτώνομαι. Είμαι μόνη μου με τα στήθη μου, τα σκέλια μου, την κοιλιά μου. Κομματιάζω το όργανο της αιχμαλωσίας μου την καρέκλα το τραπέζι το κρεβάτι. Αφανίζω το πεδίο της μάχης που ήταν η κατοικία μου. Ανοίγω τις πόρτες διάπλατα, για να μπει ο άνεμος και η κραυγή του κόσμου. Σπάζω το παράθυρο. Με τα ματωμένα χέρια μου ξεσκίζω τις φωτογραφίες των ανδρών που αγάπησα και που με χρησιμοποίησαν στο κρεβάτι στο τραπέζι στην καρέκλα στο πάτωμα. Πετάω τα ρούχα μου στη φωτιά. Ξεριζώνω από το στήθος μου το ρολόι που ήταν η καρδιά μου. Βγαίνω στο δρόμο ντυμένη το αίμα μου.
....
ΜΑΝΙΑΣΜΕΝΗ ΑΝΑΜΟΝΗ / ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΦΟΒΕΡΗ ΠΑΝΟΠΛΙΑ / ΧΙΛΙΕΤΙΕΣ Βυθός ωκεάνιος. Η Οφηλία σε αναπηρική πολυθρόνα. Ψάρια χαλάσματα πτώματα και τεμάχια πτωμάτων περνούν.
ΟΦΗΛΙΑ
Ενώ δύο άνδρες με ιατρικές μπλούζες τη δένουν μαζί με την πολυθρόνα από κάτω προς τα πάνω με επιδέσμους:
Εδώ Ηλέκτρα. Στην καρδιά του σκότους. Κάτω από τον ήλιο των βασανιστηρίων. Προς τις μητροπόλεις του κόσμου. Στο όνομα των θυμάτων. Αδειάζω όλο το σπέρμα που δέχτηκα. Μετατρέπω το γάλα των μαστών μου σε θανάσιμο δηλητήριο. Ανακαλώ τον κόσμο που γέννησα, μέσα στα σκέλια μου. Τον θάβω μες στην ντροπή μου. Κάτω η ευτυχία της υποταγής. Ζήτω το μίσος, η περιφρόνηση, η εξέγερση, ο θάνατος. Όταν με χασαπομάχαιρα στο χέρι θα διασχίζει τις καμάρες σας, θα γνωρίσετε την αλήθεια.
Οι άνδρες βγαίνουν. Η Οφηλία μένει στη σκηνή, ακίνητη στο λευκό παριτύλιγμα.
Χαίνερ Μύλλερ 1977 Η ΜΗΧΑΝΗ ΑΜΛΕΤ
