Θέλω να γράψω ένα τραγούδι που θα 'ναι βρώμικο 

και θα μιλάει με ακατάπαυστες ρίμες

για τα αφεντικά που δε με πλήρωσαν όταν έπρεπε

για τον τύπο που με χτύπησε με το αυτοκίνητο περνώντας με κόκκινο

για τη δασκάλα που μου την είπε για την προφορά 

για τον σύντροφο που πετάχτηκε και με διέκοψε στη συνέλευση

για τον εραστή που χάθηκε μετά από 3 γαμήσια

θέλω να γράψω τα λόγια από ένα τραγούδι που θα είναι άσχημο 

και θα αναφέρεται με άκομψο τρόπο

στους φίλους που δεν ρωτάν "τι συμβαίνει;"

στη μάνα μου που πιστεύει πως θα γεράσω μόνη

στις αρρώστιες που ζυγώνουν και το χρόνο που σφίγγει

στην αδελφή μου που είναι απαισιόδοξη και με τσακίζει

στην κυρία που με βρίζει στη στάση του λεωφορείου πάλι σε μια πορεία, 

λες και εγώ θέλω να είμαι εκεί

να βγει από μέσα μου μουσική 

που θα καλύψει τους στίχους ενός τραγουδιού

για τους οποίους θα ντρέπομαι

επειδή θα μιλάνε 

για τον ηλικιωμένο που δεν άκουγε και στήθηκε στη γωνία να τον βοηθήσει κάποιος να πάρει τηλέφωνο 

για τα παιδιά που αλλάζουν τους πρώην φίλους σε θερμοπυρηνικές κεφαλές βαρεμάρας

για τις συντρόφισσες που φύγαν για καριέρα

για τις συντρόφισσες που φοβούνται "τι θα πει ο κόσμος" 

για τον πατέρα μου που αναρωτιέται "Καλέ, πως είναι τα μάτια σου έτσι χάλια;" 

όταν πάω για φαγητό μετά από 11 ώρες δουλειάς 

θέλω να τραγουδήσω αυτό το τραγούδι αγκαλιά με μια φίλη

χοροπηδώντας βάναυσα πάνω κάτω

με το κεφάλι μου σχεδόν να ακουμπάει το ταβάνι

και μια φωνή που θα είναι η φωνή ενός θηλυκού τέρατος

σαν να κάνω gig στο βιολογικό, Σάββατο βράδυ μετά τη μία

μέσα σε ένα σύννεφο καπνού από εκατοντάδες τσιγάρα

και να μου πετάνε κουτάκια μπύρας

και οι κιθάρες να παίζουν σαν κάτι από Ναυτία

θέλω να σκεφτώ ένα τραγούδι και να το στείλω εκεί έξω

στο κρύο

ένα τραγούδι γλυκό που θα μιλάει για τα πράγματα που αγαπώ